Στις 8 Ιούλη 2010, «έφυγε» από κοντά μας ο σύντροφος και συναγωνιστής Γιώργος Γαρυφαλάκης. Ο Γιώργος Γαρυφαλάκης γεννήθηκε το 1928 στο Μεταξουργείο. Το 1932 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Νέα Σμύρνη. Τα χρόνια της Γερμανικής και Αγγλικής Κατοχής τον βρήκαν στο ορφανοτροφείο – αναμορφωτήριο του Παναθηναϊκού, από όπου έγινε μάρτυρας της μάχης του Γκύζη. Τα γεγονότα αυτά, σε συνδυασμό με την καθημερινή όξυνση της ταξικής πάλης και του βιώματος της καταπίεσης της Εργατικής τάξης, τον οδήγησαν να πάρει αποφάσεις που θα άλλαζαν τη ζωή του. Από τους πρώτους που οργανώθηκαν στην ΕΔΑ, ο σ. Γιώργης (όπως όλοι τον ήξεραν), ανέπτυξε έντονη δράση στην περιοχή των νοτίων συνοικιών. Το μισαλλόδοξο μετεμφυλιακό κράτος δεν του το συγχώρησε. Οι διωγμοί και οι φυλακίσεις έγιναν «συνήθεια» στη ζωή του. Οι κακουχίες και τα βασανιστήρια, του άφησαν τα σημάδια τους, κλονίζοντας την υγεία του. Τίποτα δεν τον τρομοκράτησε και τίποτα δεν τον φόβισε. Παρά την κρατική τρομοκρατία, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας. Στη διάρκεια της αμερικανοκίνητης φασιστικής χούντας φυλακίσθηκε και στη συνέχεια βασανίσθηκε κατ’ εξακολούθηση από το «πρωτοπαλίκαρο» της χούντας, τον αρχιβασανιστή Μπάμπαλη στα κρατητήρια της Ασφάλειας Νέας Σμύρνης.
Με την ανατροπή της χούντας, έγινε μέλος του ΚΚΕ, ιδιότητα την οποία τίμησε μέχρι τέλους. Το 1975 εντάχθηκε και στην Επιτροπή Ειρήνης Νέας Σμύρνης. Η μελέτη ήταν η καθημερινή του ευχαρίστηση και είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη νεολαία. Η αγωνία του γι’ αυτήν, τον οδήγησε να γράψει το βιβλίο με τίτλο «Ναρκωτικά». Αγωνίστηκε με πάθος για τα δικαιώματα των συνταξιούχων συμμετέχοντας σε όλες τις κινητοποιήσεις τους (φωτό) παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου