Με επιτυχία και εν μέσω των πρώτων βομβαρδισμών των μακελάρηδων στη Λιβύη, ολοκληρώθηκαν το Σαββατοκύριακο οι εργασίες στα Χανιά
Στα Χανιά, σε απόσταση αναπνοής από το πολεμικό ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, την αεροναυτική βάση της Σούδας, που, σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση είναι το «προκεχωρημένο φυλάκιο» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στη Μεσόγειο, στη Β. Αφρική και τη Μ. Ανατολή, την ίδια ακριβώς ώρα που το Σάββατο οι πολεμικές μηχανές των ιμπεριαλιστών έβαζαν μπροστά για έναν νέο πόλεμο, εκπρόσωποι 12 αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων από τις χώρες της περιοχής έδιναν το στίγμα της αναγκαίας λαϊκής απάντησης, με τη συμμετοχή τους στη 2η Διεθνή Αντιιμπεριαλιστική Συνάντηση Κινημάτων Ειρήνης από τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή. Στη Συνάντηση, εκ μέρους του ΚΚΕ, παραβρέθηκε ο Τηλέμαχος Δημουλάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Η Συνάντηση διοργανώθηκε με πρωτοβουλία της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη και των Επιτροπών Ειρήνης της Κρήτης, με τη στήριξη του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης. Στα συμπεράσματά της, διατρανώθηκε ότι οι λαοί των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους, έχουν κοινό αντίπαλο τον ιμπεριαλισμό και εκεί πρέπει να κατατείνει η οργάνωση της πάλης στο εθνικό πεδίο, με αδιαπραγμάτευτη την αρχή της διεθνιστικής αλληλεγγύης.
Στη Συνάντηση, εκτός από την ΕΕΔΥΕ συμμετείχαν ακόμα αντιπρόσωποι από Αίγυπτο, Βουλγαρία, Ιράν, Ισραήλ, Κροατία, Κύπρο, Λίβανο, Παλαιστίνη, Σερβία, Συρία και Τουρκία. Στο ψήφισμα, που εγκρίθηκε ομόφωνα, εκφράζεται η κατηγορηματική αντίθεση στην ιμπεριαλιστική επίθεση που ξεκίνησε στη Λιβύη। Καταγγέλλονται η Γαλλία, η Αγγλία, οι ΗΠΑ, ο Αραβικός Σύνδεσμος και η ΕΕ, ενώ ο ΟΗΕ χαρακτηρίζεται ως συνένοχος για άλλο ένα ιμπεριαλιστικό έγκλημα, μετά τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Επισημαίνεται ακόμα ότι η «ζώνη απαγόρευσης πτήσεων» ήταν το πρόσχημα, για να ξεκινήσει η επίθεση, ενώ πραγματικός στόχος είναι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της Λιβύης και η επιβολή ζωνών επιρροής εκ μέρους των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Με το ψήφισμα καλούνται οι λαοί και τα κινήματα ειρήνης της περιοχής να εκφράσουν τη διαμαρτυρία και την καταδίκη τους στην ιμπεριαλιστική επίθεση, αλλά και την αλληλεγγύη τους στο λαό της Λιβύης και στους άλλους λαούς που είναι στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού.
Το χαιρετισμό εκ μέρους των Επιτροπών Ειρήνης της Κρήτης, μετέφερε ο Γιώργος Φραγκιουδάκης, ο οποίος τόνισε ότι «κάτω από το πρίσμα των τελευταίων εξελίξεων η Συνάντησή μας φωτίζει περισσότερο το δρόμο που έχει ακολουθήσει το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα». Και πρόσθεσε: «Η ανταλλαγή εμπειριών με τους συναγωνιστές από τα κινήματα των γειτονικών χωρών θα πλουτίσει τις γνώσεις μας στο να αποκαλύπτουμε στο λαό την αλήθεια. Θα μας ατσαλώσει στον αγώνα για συνέχιση της πάλης για την απομάκρυνση της βάσης της Σούδας και την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ».
Την εισήγηση, εκ μέρους της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ, έκανε ο Αντώνης Αντανασιώτης, τονίζοντας ότι «είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε οποιασδήποτε μορφής επέμβαση, με οποιοδήποτε πρόσχημα και με οποιονδήποτε μανδύα κάλυψης». Για να προσθέσει: «Το ελληνικό αντιπολεμικό κίνημα, η ΕΕΔΥΕ, έχει συγκεντρώσει πλούσια εμπειρία από την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, που αποκτήθηκε στον αγώνα κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Με την πείρα αυτή θέλουμε να θέσουμε σε όλους το ζήτημα της αναγκαιότητας της έντασης και του μεγαλύτερου συντονισμού της πάλης μας. Οι ίδιες οι συνθήκες το επιβάλλουν. Να κάνουμε ακόμα πιο σαφείς τους αντιιμπεριαλιστικούς - αντιμονοπωλιακούς στόχους μας. Να δυναμώσουμε το μέτωπο κατά των αστικών κυβερνήσεων. Να θέσουμε την προοπτική της εξουσίας των λαών».
Εκ μέρους του ΠΑΜΕ, μίλησε ο Νίκος Μανουσάκης, ο οποίος ανάμεσα στα άλλα τόνισε: «Η υπόθεση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, της ειρήνης, είναι υπόθεση πρώτα και κύρια της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και η έκβασή της έχει να κάνει με το τελικό αποτέλεσμα της ταξικής πάλης, με το ποια τάξη θα έχει την εξουσία και ποια συμφέροντα θα υπηρετεί। Με την έννοια αυτή, η αντιιμπεριαλιστική πάλη δένεται διαλεκτικά με την αντιμονοπωλιακή πάλη. Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να έχουν οι λαοί ότι η αστική τάξη, οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια και η εξουσία τους μπορούν να εγγυηθούν έναν κόσμο καλύτερο, χωρίς πολέμους και επεμβάσεις, χωρίς ανθρώπινη δυστυχία».
Από την εφ. "Ριζοσπάστης", 21.03.2011, σ. 14-15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου